Geschiedenis

Het begon allemaal in november 1992. Er was een plaatselijk ACV-bestuur dat zich de vraag stelde waar de kindjes zoal verbleven tijdens de vakantie, terwijl ma en pa zich in het economische leven storten. Er werd een enquête gehouden op beperkte schaal waaruit bleek dat er een nood aan opvang bestond.

Op 9/2/1993 werd dit resultaat aan tal van vertegenwoordigers van oudercomités, schooldirecties, gezinsbewegingen en socio-culturele organisaties toegelicht. Deze avond werd besloten om in KLT een speelpleinwerking uit te bouwen.

Op 23/3/1993 werden de grote principes van zo’n speelpleinwerking uitgetekend. Na drie bijkomende werkvergaderingen kon de werkgroep in samenwerking met Greet Verwerft (verantwoordelijke van de stedelijke speelpleinwerking Geel) een plan voorleggen aan een groep sympathisanten uit het verenigingsleven, scholen en de politieke wereld.

Sproet was geboren

De concrete voorbereidingen gingen van start. Een bestuur van vrijwilligers, een legertje sympathisanten, 10 animatoren en één hoofdanimator zorgden voor 1 week speelpleinwerking.

De inschrijvingen waren massaal. Op de inschrijvingsdag boden er zich 350 kinderen aan. De eerste 150 hadden geluk, de rest moesten we teleurstellen.

Al van bij aanvang was het enigszins voorspelbaar dat het aanbod niet zou volstaan. In 1994 kwamen er dan ook drie weken sproet. Er namen 429 kinderen deel, 27 monitoren werden aangetrokken. Vanaf 1995 zorgde een grote tent er voor dat de capaciteit voor opvang bij slecht weer verbeterde.

Met enige ingetogen fierheid werden we in april 1996 omgedoopt tot de werking “Buitenschoolse Kinderopvang”, een initiatief dat aan het bollen werd gebracht dankzij het duw- en trekwerk van onze bestuursgroep. De opvang in onze 3 deelgemeenten wordt vandaag zeer gewaardeerd door de buitenshuis werkende ouders en verschaft tewerkstelling aan een tiental mensen.

In het staatsblad van 15/05/1997 verschenen de statuten van de VZW Speelpleinwerking Sproet. Sinds die datum hebben we een eigen rechtspersoonlijkheid als organisatie. Tijdens de zomer van 1997 vierden we ook ons 5-jarig bestaan. Elke week werd er getrakteerd op een uitstap naar “Planckendael” of “Het land van Ooit”.

Vanaf 1998 kregen onze animatoren een studentenovereenkomst met het daarbij horende loon. De speelpleinwerking komt niet rond met de bijdragen die de ouders betalen, maar een belangrijke inbreng van het gemeentebestuur was van bij de start verzekerd. Het gemeentebestuur waardeert onze werking en wij waarderen uiteraard de materiële en financiële ondersteuning. Wij zijn ook zeer gelukkig dat we gebruik konden maken van de accommodatie die het jeugdcentrum De Hoge Rielen ons zovele jaren aanbood. Deze groene long in het midden van onze gemeente was een ware speeloase voor onze kinderen.

Vanaf 2001 heeft Sproet er een ouder broertje bij: “Kastaar” is onze werking voor 13-14 jarigen (ondertussen ook voor de 15 jarigen) . Een groep van 20 jongeren die samen activiteiten doen die iets avontuurlijker en spannender zijn dan die voor de Sproeters. Daarbij wordt niet op de Hoge Rielen gebleven: moutainbike, een kayaktocht, zwemuitstap, … Op donderdagavond volgt de tweedaagse met een overnachting ergens te velde.

Bij de tiende verjaardag in 2002 moest er iets speciaals gebeuren. Door enkele dapperen werd de idee geopperd om een heus kamp te organiseren. Was dit haalbaar? Zijn de kinderen geïnteresseerd? Wat moeten we allemaal in orde brengen? Waar halen we onze tenten? Wie gaat dit alles voorbereiden?

Een enquête bij de ouders van de kinderen leerde ons dat ongeveer 3/4 van de Sproeters dit kamp wel zagen zitten en dat een tiental ouders wilden inspringen bij de praktische realisatie van een kamp. We konden niet meer terug, het kamp moest er komen. En zo gebeurde dat ook. Er werden vier werkgroepen opgericht en vele vergaderingen en afspraken later konden we de eerste piket kloppen op de K10.

De derde Sproetweek van 2002 was het eindelijk zover: de kinderen bleven slapen in tenten en konden de ganse dag samen spelen, ravotten, zingen, knutselen, eten, afwassen, lezen, rusten, slapen. De animatoren stonden in voor de activiteiten en een kookploeg van enkele ouders zorgden ervoor dat iedereen genoeg energie bleef hebben om zich de ganse dag volledig te kunnen geven. Door de ontembare inzet van een hele sterke animatorenploeg en een heleboel vrijwilligers werd deze vijfdaagse in De Hoge Rielen voor 120 Sproeters een onvergetelijke belevenis.

Het kamp was een prachtig initiatief, maar helaas niet dadelijk voor herhaling vatbaar. Een jaarlijks kamp gaat eigenlijk voorbij de doelstellingen van een speelpleinwerking. Wel blijft zoiets mooi om te organiseren bij een volgend jubileum (15 of 20 jaar?), als er voldoende vrijwilligers gevonden worden om alles goed voor te bereiden en in goede banen te leiden.

In 2003 werd terug voor de klassieke gang van zaken gekozen: drie weken Sproet en een week Kastaar. Toch was er weer enige vernieuwing. Voor het eerst werken we met een algemeen coördinator van de feitelijke werking op het speelplein. Zijn job bestaat er in om overleg te organiseren tussen hoofdanimatoren, animatoren en bestuur. Hij is de trekker van de animatorenkar, bewaakt de kwaliteit van de programma’s en is het hoofd van de pedagogische aanpak van de werking.

Ook de groepsindeling van de kinderen werd aangepakt. We kiezen voor maximaal acht groepen van maximaal 25 kinderen. De groepen worden samengesteld door leeftijdsgenoten samen te zetten met kinderen die hoogstens één jaar ouder of jonger zijn. Hierbij willen we maximaal rekening houden met de vriendjes bij wie de kinderen graag willen samenzitten. Elke groep wordt begeleidt door 2 animatoren. Dit systeem werd als erg positief ervaren en wordt in de toekomst dan ook verder gebruikt.

Ook 2004 bracht enige veranderingen. Voor het eerst zijn er twee weken Kastaar, tijdens de eerste en de derde Sproetweek. Elke Kastaarweek is een avontuurlijk gebeuren, maar elke week heeft een eigen, apart programma. Zo zijn de beide weken geen kopie van elkaar, want misschien doen enkele kinderen meerdere weken mee. Op organisatorisch vlak wordt de taak van de coördinator verder uitgewerkt. Verder werden de statuten vernieuwd en aangepast aan de nieuwe wetgeving op VZW’s en ook de software wordt onder handen genomen met een vernieuwde boekhouding en deelnemersdatabank.

In januari 2005 wordt de Sproet webstek op het wereldwijde web gezet. Eenvoudig maar fris, met alle relevante informatie, honderden foto’s, een contactmogelijkheid, een animatorenhoekje, … én steeds up-to-date. Allen naar www.sproet.be dus. Maar ook de Sproetboom zelf blijft groeien, met alweer een nieuwe tak. Kastaar Adventure richt zich specifiek naar de 15- en 16-jarigen, die een avontuurlijke vierdaagse trektocht in de Ardennen voorgeschoteld krijgen.
Onze Sproeters krijgen dan weer een bouwspeelplaats erbij, waar ze naar hartelust aan de slag kunnen met stammetjes, balken, paletten, touw, hamer en nagels, enz. Hiervoor worden vooraf, en met de hulp van de gemeentediensten, nog bruikbare materialen op het containerpark verzameld.

Organisatorisch wordt dit jaar bewust gekozen voor iets meer “vrij spel” momenten, uiteraard met toezicht. Gezien de positieve reacties wordt deze formule ook in de toekomst verder gebruikt. En last but not least: 2005 was een absoluut topjaar wat de aantallen deelnemers betreft. Sproet doet het goed, Sproet doet het goed!

In 2006 gaan we enthousiast verder op de ingeslagen weg. Er zijn opnieuw drie weken Sproet, twee weken Kastaar en één week Kastaar Adventure. Die laatste heeft als ondertitel “The Game” meegekregen en is zo mogelijk nog spannender dan de vorige keer. Verder is er een spiksplinternieuw Sproetlied en mogen we – alweer – een nieuw inschrijvingsrecord in de boeken schrijven: 485 deelnames. Het weer zat wel niet echt mee. Na een bloedhete julimaand volgt namelijk een vrij nat augustus, waardoor wat meer geknutseld en “binnen” gespeeld wordt… De lol is er echter niet minder door, zoals de honderden foto’s op de website bewijzen.

Ter gelegenheid van ons 15 jarig bestaan kregen de Sproeters in 2007 weer een extraatje. Geen uitstap of kamp deze keer, maar wel een wervelende vrijdag “ter plekke”. Het begint ’s middags met frieten voor iedereen, waarna de Sproetweide plots in een attractiepark omgetoverd blijkt te zijn: springkastelen, een klimmuur, djembé initiatie, goochelaar, gekke fietsen en een boel zelf geknutselde spelletjes. Week 3 krijgt er zelfs een optreden van “Milc Ink” bovenop!

Na vele jaren trouwe dienst wordt het bekende Kastaar logo in 2008 vervangen door een nieuw exemplaar. Net zoals de Kastaar werking zelf houdt dit het midden tussen het speelse Sproet en het ruigere Adventure! Verder brengt het voorjaar ook een organisatorische primeur: voortaan kan er via de website elektronisch worden ingeschreven. Zo hopen we de wachtrijen op de inschrijvingsdag wat te verkorten en het inschrijfcomfort te verhogen. Inhoudelijk worden de intussen beproefde formules verder gevolgd en verfijnd.

In het jaar 2009 kregen we een nieuwe voorzitter. Rudi Wouters zette na vele jaren een stapje opzij en werd opgevolgd door Lies Dierckx, voormalig hoofdanimator. Uiteraard werd er ook opnieuw hard gespeeld aan De Hoge Rielen en op Rulheyde. Kastaar Adventure kende echter een dipje en werd omwille van te weinig inschrijvingen afgelast.
De bouwspeelplaats wordt afgeschaft omwille van de veiligheid en de speelkoffers zien het levenslicht: een spelletjeskoffer, een avonturenkoffer, een circuskoffer, … ze worden stuk voor stuk een groot succes. Extra “denkmomenten” helpen de animatoren om de voorbereiding, werking en thema’s nog beter en plezanter uit te werken.